بررسی آزمایشگاهی توان قارچهای بی هوازی شکمبه در تجزیه مواد فیبری

بمنظور بررسی توان قارچهای بی هوازی شکمبه در تجزیه ماده خشک و مواد فیبری و تولید آنزیم از مواد خوراکی نظیر کاه گندم، کاه برنج، کاه جو، کاه گندم + اوره، کاه گندم + ملاس، یونجه، سبوس گندم، کنجاله پنبه دانه، باگاس و سیلوی ذرت برای کشت قارچهای بی هوازی جدا شده از شکمبه گوسفند نژاد شال استفاده گردید. قارچها به مدت صفر، 3، 6 و 9 روز بر روی مواد خوراکی مذکور کشت داده شدند و تغییرات حاصله از نظر تجزیه ماده خشک، ‏‎ph‎‏، دیواره سلولی ‏‎‏‎(ndf)‎‏، دیواره سلولی فاقد همی سلولز ‏‎(adf)‎‏، سلولز، همی سلولز، لیگنین ‏‎(adl)‎‏ و فعالیت آنزیم های سلولاز و گزیلاناز اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که قارچهای بی هوازی شکمبه بر روی کل مواد خوراکی مورد مطالعه رشد نمودند. در مدت 9 روز کشت قارج روی انواع خوراکهای مورد استفاده کاهش ماده خشک از 6/10% تا 4/29% و دیواره سلولی از 7/11% تا 7/48% متغیر بود که بترتیب کمترین مقدار در باگاس و بیشترین مقدار در یونجه اندازه گیری شد. بیشترین مقدار کاهش دیواره سلولی فاقد همی سلولز و همی سلولز و سلولز بترتیب 39%، 6/65% و 6/55% متعلق به یونجه بود. بیشترین مقدار فعالیت آنزیم سلولاز و گزیلاناز بترتیب 14/10 و 78/14 واحد آنزیمی در سبوس گندم اندازه گیری شد. همبستگی بین ‏‎ph‎‏ و سایر فاکتورهای اندازه گیری شده منفی بود. در اکثر خوراکها مقدار کاهش ماده خشک و مواد فیبری و تولید آنزیم تا روز ششم روند صعودی داشته و بعد این مدت روند با سرعت کم ادامه داتش. داده ها و اطلاعات حاصل بیانگر توانایی قارچهای شکمبه گوسفند در تولید انزیم های سلولاز و گزیلاناز و تجزیه و کاهش ماده خشک، دیواره سلولی، دیواره سلولی فاقد همی سلولز، همی سلولز و سلولز در انواع خوراکها می باشد.